OVER HET PROJECT

 

Er is nog niet veel ruimte voor mensen die zich tussen de hokjes “man” en “vrouw” bewegen. We kennen niet anders. Mannen en vrouwen. That’s it. Finit. Niet meer en niet minder. Alles is opgedeeld in tweeën, zelfs tandpasta heb je voor mannen of voor vrouwen. Maar wat nou als jij helemaal niet in een van deze categorieën valt? Er niet in past? Er niet in WILT passen? En bovenal: welke tandpasta gebruik je dan?

 

Van kleins af aan krijgen we al mee wat er hoort bij het man of vrouw zijn, de regeltjes en verwachtingen. Hersenonderzoek laat zien dat volwassenen binnen minder dan een vijfde van een seconde inschatten of iemand een man of een vrouw is, en daarop vervolgens hun gedrag en verwachtingen baseren.

Maar het is helemaal niet zo zwart-wit, niet altijd het een of het ander. Gender en diens hele construct moet op de schop. Het binaire denken in enerzijds mannen en anderzijds vrouwen moet minder rigide worden. De scheidslijn tussen genders is immers fluïde.

Mona fotografeerde tientallen binair-brekende mensen en dat moet gezien worden. Zowel in de twee maanden durende expositie in de OBA maar ook in iets tastbaars: een boek met gelijknamige titel. In samenwerking met queer/genderdiversiteit activist Nanoah Struik, zelf non-binair, die de interviews afnam. 

Zichtbaarheid, herkenning en erkenning zijn levensreddende middelen, dit boek en de expositie kunnen daar aan bijdragen. Er is dus nog niet veel ruimte voor mensen die zich tussen de hokjes “man” en “vrouw” bewegen, laat ons dat creëren.

Let’s break that binary.

 

OVER DE MAKERS 

Nanoah Aiden Struik (2000, die/hen) - de schrijver

Hen is geboren in Drenthe en heeft daar een jaar geleden afscheid genomen voor de grote stad, Amsterdam. Daar heeft hen een jaar als projectassistent voor COC Nederland gewerkt, binnen de afdeling asiel. Nanoah vond school en studeren welletjes na een havodiploma en een HBO Journalistiek propedeuse. Sinds kort is die, zonder bachelor diploma, gestopt met studeren om zich te focussen op hun eigen projecten. Hen is tegenwoordig zelfstandig ondernemer en actief als activist op het gebied van genderdiversiteit. Nanoah’s activisme komt voort uit grassroots activisme, hen is namelijk zelf non-binair en queer. Nanoah spreekt ook veel over deze onderwerpen en strijdt in het algemeen voor de belangen van de LHBTIQA+-gemeenschap. Nanoah is schrijver, spreker en podcastmaker van de Genderkwiebus Podcast.

 

Voorgrond: Nanoah Struik

Achtergrond: Mona van den Berg 

Mona van den Berg (1968, zij/haar) - de fotograaf

Wat zij het liefste doet als fotograaf is werken aan grote projecten waarin ze de verantwoordelijkheid kan nemen voor het verhaal dat verteld wordt. Zij focust zich altijd op verhalen die niet genoeg in de reguliere media worden weergegeven. Sinds 2015 is zij hoofdredacteur en uitgever van een (doorlopende) serie bijlagen voor Trouw en de Volkskrant. Kenmerkend voor haar hele loopbaan is het bestrijden van onrecht. Eerst als maatschappelijk werker, vervolgens als asieladvocaat en vanaf 2003 als freelance fotograaf voor verschillende media en goede doelen. Haar stijl van fotografie is herkenbaar, zowel bij de reportages als bij de portretten die ze maakt, rauw en werkelijkheidsgetrouw. In 2012 is zij door Erwin Olaf in het vakblad Focus vermeld als Nederlands Talent. In 2014 heeft ze de tweede prijs van de Zilveren Camera in de categorie Binnenland Documentair behaald. In 2020 behaalde ze ook de tweede prijs van de zilveren camera in de categorie Nieuws internationaal met de serie “Gevlucht naar Colombia”.